Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Ένα αντίο για τον Michael Jackson (1958-2009)

Ο θάνατος του Michael Jackson, αν και δεν υπήρξα ποτέ φανατικός θαυμαστής του, με ξάφνιασε και με στενοχώρησε ιδιαίτερα. Γράφτηκαν ήδη πολλά (μεταξύ αυτών και ένα σύντομο κείμενό μου για τον Ορφέα) και θα γραφτούν ακόμα περισσότερα για τη ζωή και τον θάνατό του. Εγώ, αποχαιρετώντας τον, θέλω να τον ευχαριστήσω για το "Smoth Criminal" και το "Billy Jean", για τα τραγούδια της συνεργασίας του με τον Paul McCartney (ειδικά για το "Say Say Say"), για το Moonwalker, για το "Black Or White", για τις απίστευτες χορευτικές φιγούρες του, για όλα όσα πρόσφερε στους φίλους της μουσικής. Michael θα μας λείψεις...

7 σχόλια:

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Έφυγε ένας βασιλιάς, ένας θρύλος... Δεν έχω λόγια. Η δική μου γενιά τον έζησε όσο ήταν ακόμα στην κορυφή. Σε όλα τα κλαμπς χορεύαμε και τραγουδούσαμε τα τραγούδια του. Ακόμα και τώρα τα τελευταία χρόνια μόλις ακούγαμε κάπου ένα τραγούδι του μας έπιανε νοσταλγία..... Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε αυτή τη συναυλία και θέλαμε να την κάνει.... αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, Άλλος αποφασίζει.... Καλό μήνα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΟ ΜΗΝΑ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΦΥΓΕ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΠ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ.

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ stavroulazerva:
Καλό μήνα και σε σένα! Όπως τα λες είναι, ένας θρύλος ήταν, είναι και θα είναι ο MJ.

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS:
Καλό μήνα! Πράγματι! Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναδούμε τέτοιο φαινόμενο...

raz είπε...

επειδή και μένα μου αρέσει ο Macca,να σου θυμίσω και το The Man απο το Pipes Of Peace...

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ raz:
Σωστός! Και επίσης το The Girl Is Mine από το Thriller! Δεν πήγε κι άσχημα η συνεργασία τους, έτσι;

raz είπε...

νομίζω ότι βγήκαν και οι δύο κερδισμένοι (κι εμείς ακόμα περισσότερο...)
κι επειδή πρέπει ν' αγαπάς και τους beatles διάβασε τι έγραψα για το revolver το περασμένο χειμώνα:
http://achilleasrazblog.blogspot.com/2008/12/blog-post_23.html

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ raz:
Αγαπώ δε λες τίποτα! Το είχα διαβάσει και τότε το κείμενό σου για το Revolver, αλλά το ξαναδιάβασα. Υπέροχο!

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες