...και η αρχή της πιο ωραίας περιπετειας. Με ενα παιδί ζεις ανεπαναληπτα πραγματα και πρωτόγνωρα συναισθήματα. Δεν μουχλιάζεις λεπτό, είσαι συνεχεια σε κίνηση, εκτιμάς απλα πραγματα που ούτε καν σκεφτόσουν πριν πως θελουν κόπο όπως τα απλά βήματα, μηδενίζεις το κοντερ και πας παντα παλι απο την αρχή, λιγώνεσαι στο πρώτο του χαμόγελο, πού να σε φωνάξει κιόλας, και λίγα σου λεω... Να σας ζήσει!
Υ.Γ. και δεν είσαι ποτε πια δεντρο μοναχό, αυτό πού το πας; (ε, μα με την πολυλογία μου...)
Χα, χα, χα, τώρα πήρα είδηση (διαβασα "σκονακι" στο blog της ...θείας, εε, να μην έβλεπα ποια είναι αυτή με το ενθουσιώδες σχόλιο; ή είσαι δημοσιογράφος ή δεν είσαι) ότι είναι θυγατερα! Εμ, για αυτό αυτό το βλεμμα της τσαχπίνας, καταματα σε κοιταει. Πατερα ετοιμάσου, αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Υ.Γ. Μανούλα της μικρής, η γυναικεία σας συμμαχία θα είναι ανίκητη, θα δεις. Αν και δεν γνωριζόμαστε, καλή αρχή, καλή προσαρμογή στα νεα δεδομένα. Απόλαυσέ τα, όλα, καθε στιγμή, φιλιά!
να σας ζήσει και θα διαφωνήσω!!!! τίποτα δεν τελειώνει αντίθετα, πολλά αρχίζουν!!! από σας εξαρτάται και η ξεγνοιασιά και η φροντίδα και όλα μόνο η ομορφιά έρχεται από μόνη της και σου γεμίζει τα μέσα σου χωρίς να το καταλάβεις!! είναι όμορφα να είσαι γονιός!!!!
Το τέλος της ξεγνοιασιάς;; χο χο τώρα αρχίζουν τα παιχνίδια! Μπορείτε να αρχίζετε πάλι να παίζετε με lego, τουβλάκια, ζωολογικούς κήπους και αυτοκινητάκια που αλλάζουν χρώμα όταν τα βάζεις στο νερό! (εντάξει σε μια μεγαλύτερη ηλικία μάλλον)! Τι ωραία! Να σας ζήσει!
@ καλημέρα: Αναστασία, σε ευχαριστώ πολύ! Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις, τα συναισθήματα είναι πράγματι πρωτόγνωρα και πολύ δυνατά. Σε ευχαριστεί και η Σάντυ για τις ευχές και τις συμβουλές σου! Η αλήθεια είναι ότι, πλέον, με τρεις γυναίκες στο σπίτι (η τρίτη είναι η Φάτσα) είμαι πλέον μειοψηφία. :)
@ logia: Ευχαριστούμε πολύ! Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις - να υποθέσω ότι είσαι και η ίδια μαμά; Ο τίτλος που έδωσα δεν έχει καμιά αρνητική χροιά - στο δικό μου μυαλό, το να μην έχεις καμιά έγνοια είναι πολλές φορές ό,τι χειρότερο. :)
Μιχάλη να σας ζήσει η μπεμπούλα σας!! Τώρα αρχίζουν τα ωραία....φαντάζομαι ήδη θα έχετε βιώσει και οι δυο σας πρωτόγνωρα συναισθήματα με τον ερχομό της μικρής...καλή απόλαυση λοιπόν!
Καλώς τα δέχτηκες φίλε Μιχάλη! Μπορεί να είναι το τέλος της ξεγνοιασιάς as you know it αλλά είναι η αρχή πολλών άλλων όμορφων πραγμάτων. Να είναι γερή και γεμάτη ευτυχία :-)
Φίλε Μιχάλη σε παρακολουθώ πολύ καιρό τώρα στο blog σου. Χαίρομαι πραγματικά όταν βλέπω ανθρώπους να ασχολούνται με αυτό που πραγματικά θέλουν και αγαπούν..! Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με αυτό που έγινε τώρα... Κάτι ξέρω κι εγώ 1 χρόνο 9 μήνες και 27 ημέρες τώρα... Δώσε πολλά φιλιά και στην Σάντυ. Καρατζίμ (έυχομαι να με θυμάσαι από τα χρόνια μας στα Χανιά) http://karajim.blogspot.com/ Έχω ένα υποτυπώδες blog που δεν έχω ποτέ χρόνο να γράψω αυτά που θέλω, αλλά ενίοτε ανεβάζω καμιά μουσική που μου αρέσει πολύ μπαμ-μπαμ
@ karajim: Φίλε Γιώργο, αυτό το μήνυμά σου ήταν μια απίστευτα ευχάριστη έκπληξη! Πολύ χαίρομαι που βρεθήκαμε, έστω και μέσω του διαδικτύου - πώς θα μπορούσα να σε έχω ξεχάσει; Κουκλίτσα η κορούλα σου, να τη χαίρεσαι! Αλήθεια, με καρμπόν την έκανες; :) Τώρα που μπήκα κι εγώ στο κλαμπ των χαζομπαμπάδων, είναι ευκαιρία να τα ξαναπούμε από κοντά με την πρώτη ευκαιρία. Ασχολείσαι ακόμα με την ηχοληψία; Θα μπορούσες να με διαφωτίσεις σε κάποια θέματα... Θα παρακολουθώ και τις μουσικές σου επιλογές στο μπλογκ σου! Έχεις πολλά φιλιά και από τη Σάντυ!
Να σας ζήσει και kalo kouragio !
ΑπάντησηΔιαγραφή...και η αρχή της πιο ωραίας περιπετειας. Με ενα παιδί ζεις ανεπαναληπτα πραγματα και πρωτόγνωρα συναισθήματα. Δεν μουχλιάζεις λεπτό, είσαι συνεχεια σε κίνηση, εκτιμάς απλα πραγματα που ούτε καν σκεφτόσουν πριν πως θελουν κόπο όπως τα απλά βήματα, μηδενίζεις το κοντερ και πας παντα παλι απο την αρχή, λιγώνεσαι στο πρώτο του χαμόγελο, πού να σε φωνάξει κιόλας, και λίγα σου λεω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σας ζήσει!
Υ.Γ. και δεν είσαι ποτε πια δεντρο μοναχό, αυτό πού το πας;
(ε, μα με την πολυλογία μου...)
Να σας ζήσει Μιχάλη! Υγεία και δύναμη!
ΑπάντησηΔιαγραφή:) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελαίνομαιαιαιαιαιαι!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω πω μια ομορφιά!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σας ζήσει και να είναι πάντα γερό και δυνατό και τυχερό!!!!!!!!!!!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλή δύναμη!!!!
Καλώς την!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα, χα, χα, τώρα πήρα είδηση (διαβασα "σκονακι" στο blog της ...θείας, εε, να μην έβλεπα ποια είναι αυτή με το ενθουσιώδες σχόλιο; ή είσαι δημοσιογράφος ή δεν είσαι) ότι είναι θυγατερα! Εμ, για αυτό αυτό το βλεμμα της τσαχπίνας, καταματα σε κοιταει. Πατερα ετοιμάσου, αυτό ήταν μόνο η αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Μανούλα της μικρής, η γυναικεία σας συμμαχία θα είναι ανίκητη, θα δεις. Αν και δεν γνωριζόμαστε, καλή αρχή, καλή προσαρμογή στα νεα δεδομένα. Απόλαυσέ τα, όλα, καθε στιγμή, φιλιά!
να σας ζήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα διαφωνήσω!!!!
τίποτα δεν τελειώνει
αντίθετα, πολλά αρχίζουν!!!
από σας εξαρτάται και η ξεγνοιασιά και η φροντίδα και όλα
μόνο η ομορφιά έρχεται από μόνη της και σου γεμίζει τα μέσα σου
χωρίς να το καταλάβεις!!
είναι όμορφα να είσαι γονιός!!!!
καλό βράδυ
Ωπ!! Ήρθε ο πελαργός? :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σας ζήσει!!!
Το τέλος της ξεγνοιασιάς;; χο χο
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα αρχίζουν τα παιχνίδια! Μπορείτε να αρχίζετε πάλι να παίζετε με lego, τουβλάκια, ζωολογικούς κήπους και αυτοκινητάκια που αλλάζουν χρώμα όταν τα βάζεις στο νερό! (εντάξει σε μια μεγαλύτερη ηλικία μάλλον)! Τι ωραία!
Να σας ζήσει!
@ Third Stone From The Sun:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε Κώστα! Θα μας χρειαστεί σίγουρα το kouragio. :)
@ καλημέρα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία, σε ευχαριστώ πολύ! Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις, τα συναισθήματα είναι πράγματι πρωτόγνωρα και πολύ δυνατά. Σε ευχαριστεί και η Σάντυ για τις ευχές και τις συμβουλές σου! Η αλήθεια είναι ότι, πλέον, με τρεις γυναίκες στο σπίτι (η τρίτη είναι η Φάτσα) είμαι πλέον μειοψηφία. :)
@ Stepas:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Στέργιε! :)
@ spiral:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα τα είπες όλα χωρίς να γράψεις λέξη! Ευχαριστώ!
@ Homo Pacificus:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ να δεις θεία! lol
@ stavroulazerva:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Σταυρούλα! Σε ευχαριστούμε πολύ! Να είσαι καλά!
@ Χρήστος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μπέμπα σε ευχαριστεί για το καλωσόρισμα και σε περιμένει να τα πείτε από κοντά! :)
@ logia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ! Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις - να υποθέσω ότι είσαι και η ίδια μαμά; Ο τίτλος που έδωσα δεν έχει καμιά αρνητική χροιά - στο δικό μου μυαλό, το να μην έχεις καμιά έγνοια είναι πολλές φορές ό,τι χειρότερο. :)
@ josef:
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθε ο πελαργός και μας τρέλανε με το δώρο του! Σε ευχαριστούμε φίλε! :)
@ Μαριανα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαριάνα! Έτσι είναι, όπως τα γράφεις! Επιστροφή στα παιχνίδια - όχι ότι προσωπικά τα εγκατέλειψα ποτέ... :P Σε ευχαριστούμε πολύ!
Να σας ζήσει, Μιχάλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλη να σας ζήσει η μπεμπούλα σας!! Τώρα αρχίζουν τα ωραία....φαντάζομαι ήδη θα έχετε βιώσει και οι δυο σας πρωτόγνωρα συναισθήματα με τον ερχομό της μικρής...καλή απόλαυση λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ fvasileiou:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε πολύ Φώτη! :)
@ floragianna:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τη Φλώρα! Σε ευχαριστούμε πολύ! Η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματα είναι πράγματι πρωτόγνωρα και συνταρακτικά.
Με την ευκαιρία, να ευχηθώ σε όλους όσους δεν έχουν ακόμα γίνει γονείς, και στα δικά σας! Πιστέψτε με, η εμπειρία αξίζει τον (όποιο) κόπο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τα δέχτηκες φίλε Μιχάλη! Μπορεί να είναι το τέλος της ξεγνοιασιάς as you know it αλλά είναι η αρχή πολλών άλλων όμορφων πραγμάτων. Να είναι γερή και γεμάτη ευτυχία :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ xtsanos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ φίλε Χρήστο! Έτσι ακριβώς είναι, μια νέα φάση αρχίζει και μια άλλη τελειώνει. Και στα δικά σου εύχομαι! :)
:-)) !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο τέλειο νέο... Να σας ζήσει Μιχάλη
@ inverted_a:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες στο μπλογκ και ευχαριστώ πολύ! Σου εύχομαι να το ζήσεις κι εσύ, είναι σπουδαίο! :)
Να σου ζήσει φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ silentcrossing:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ! :)
Φίλε Μιχάλη σε παρακολουθώ πολύ καιρό τώρα στο blog σου. Χαίρομαι πραγματικά όταν βλέπω ανθρώπους να ασχολούνται με αυτό που πραγματικά θέλουν και αγαπούν..! Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με αυτό που έγινε τώρα... Κάτι ξέρω κι εγώ 1 χρόνο 9 μήνες και 27 ημέρες τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔώσε πολλά φιλιά και στην Σάντυ.
Καρατζίμ (έυχομαι να με θυμάσαι από τα χρόνια μας στα Χανιά)
http://karajim.blogspot.com/
Έχω ένα υποτυπώδες blog που δεν έχω ποτέ χρόνο να γράψω αυτά που θέλω, αλλά ενίοτε ανεβάζω καμιά μουσική που μου αρέσει πολύ μπαμ-μπαμ
χίλια χρόνια να ζήσει μιχάλη! α! και να μυηθεί γρήγορα στη μουσική των beatles παρακαλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ karajim:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Γιώργο, αυτό το μήνυμά σου ήταν μια απίστευτα ευχάριστη έκπληξη! Πολύ χαίρομαι που βρεθήκαμε, έστω και μέσω του διαδικτύου - πώς θα μπορούσα να σε έχω ξεχάσει; Κουκλίτσα η κορούλα σου, να τη χαίρεσαι! Αλήθεια, με καρμπόν την έκανες; :) Τώρα που μπήκα κι εγώ στο κλαμπ των χαζομπαμπάδων, είναι ευκαιρία να τα ξαναπούμε από κοντά με την πρώτη ευκαιρία. Ασχολείσαι ακόμα με την ηχοληψία; Θα μπορούσες να με διαφωτίσεις σε κάποια θέματα... Θα παρακολουθώ και τις μουσικές σου επιλογές στο μπλογκ σου! Έχεις πολλά φιλιά και από τη Σάντυ!
@ Raz:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου φίλε Αχιλλέα! Σε ευχαριστώ πολύ! Εννοείται ότι θα υπάρξει η ανάλογη κατήχηση! :Ρ
Αρχίζουν όμως άλλες ομορφιές, καλύτερες!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ KitsosMitsos:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς! :)