Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Όλη η αλήθεια για το περιβόητο νέο τραγούδι του Κωστή Μαραβέγια

Μεγάλη φασαρία ξέσπασε με αφορμή το "Komasusu", ένα νέο τραγούδι του Κωστή Μαραβέγια, το οποίο, όπως λέγεται, αφορά τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ (υπάρχει εδώ, αν επιμένετε να το ακούσετε). Ο τραγουδοποιός δέχτηκε επιθέσεις (αλλά και χειροκροτήματα) επειδή τόλμησε να αρθρώσει κριτική εναντίον της παρούσας Κυβέρνησης. Κι ενώ κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το δικαίωμά του αυτό, νομίζω ότι πολλοί έμειναν στην επιφάνεια και δεν έψαξαν το βαθύτερο επίπεδο νοηματοδότησης που κρύβεται στους στίχους του τραγουδιού του.

Μακράν, λοιπόν, από το να αποτελεί λίβελο εναντίον του Πρωθυπουργού, το "Komasusu" είναι ένα αυτοβιογραφικό και αυτοκριτικό κομμάτι. Ο Κωστής Μαραβέγιας τολμά να ομολογήσει τα λάθη του, τον τρόπο που "πολιτεύτηκε" μέχρι σήμερα και να προαναγγείλει μια προσπάθεια να αλλάξει, ως άνθρωπος και καλλιτέχνης.

Πάμε, όμως, να δούμε την ιστορία του Κωστή Μαραβέγια και πώς αυτή αντικατοπτρίζεται στο νέο και πολυσυζητημένο πόνημά του.

Ο Μαραβέγιας, λοιπόν, έσκασε μύτη με έναν δίσκο που μάλλον λίγοι άκουσαν όταν πρωτοκυκλοφόρησε (Ραδιοπειρατής, 2003), ο οποίος έδειχνε, πάντως, ότι ο τραγουδοποιός/μουσικός και ταλέντο διέθετε, και χιλιόμετρα είχε γράψει στο κοντέρ του. Σταδιακά άρχισε να γίνεται γνωστός μέσα από συναυλιακές συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και η Ευανθία Ρεμπούτσικα κ.ά. Το άστρο του έλαμψε εκτυφλωτικά για πρώτη φορά με το άλμπουμ Ilegal, το 2007. Τότε που ο ήρωάς μας έπαιζε σαφέστατα ένα αριστερό χαρτί, κυρίως μέσω της τύπου Manu Chao περσόνας που λάνσαρε. Στον επόμενο, μάλιστα, δίσκο του τραγουδούσε "θα τα σπάσω όλα και θα βάλω και φωτιά" - ήταν το κλίμα τέτοιο τότε.

"Ήρθες απ' τ' αριστερά, μουλωχτά, πονηρά, για να πάρεις την πρωτιά" τραγουδάει σήμερα ο Μαραβέγιας, αναφερόμενος στον νεανικό εαυτό του, που ήταν σαφές από την αρχή ότι είχε τεράστιες φιλοδοξίες. Και συνεχίζει: "Μπήκατε πολλοί μαζί, αγκαζέ με βιολιά, μα η βάρκα ήταν μικρή", αναφερόμενος προφανώς στη φουρνιά των καλλιτεχνών που ξεκίνησαν μαζί του, και είχαν να αντιμετωπίσουν την μικρή μουσική αγορά της Ελλάδας. "Και καθίσατε μαζί στη μια μεριά, στη σειρά και η βάρκα μπάταρε δεξιά" κλείνει το πρώτο κουπλέ, αποτυπώνοντας το γεγονός ότι ο Μαραβέγιας και η παρέα του, προκειμένου να πετύχουν εμπορικά, υποτάχθηκαν σε ό,τι πιο συντηρητικό (επομένως και ασφαλές) είχε να επιδείξει το ελληνικό τραγούδι: σε τραγούδια που "έδιναν πόνο" από τη μια, σε τραγούδια για να κουνά κανείς ανέμελα τον πισινό του από την άλλη.

Στο ρεφρέν του τραγουδιού, ο Μαραβέγιας μας λέει: "Να μην ξεχάσουμε, τον εαυτό μας να αλλάξουμε παιδιά", αναγνωρίζοντας ότι και ο ίδιος, αλλά και πολλοί συνοδοιπόροι του στην "ποιοτική πλευρά" του τραγουδιού, έχουν πια ανάγκη μια επανεξέταση της λογικής και στάσης τους. "Αχ νεολαία μου, το κόμμα σου σού κομματιάζει τα φτερά..." συνεχίζουν οι στίχοι, συμβουλεύοντας τους νέους που λάτρεψαν εκείνη τη "θαυματουργή" φουρνιά να ψάξουν βαθύτερα και να απαιτήσουν καλύτερη μουσική από τα ινδάλματά τους.

Στο κλείσιμο του "Komasusu", ο Κωστής Μαραβέγιας αφήνει τους συμβολισμούς και κάνει σαφές το point του: "Έχει πλάκα αυτή η ζωή, τι τι τι, τι γιατί, σαν τον άνεμο κι εσύ, σαν τον άνεμο κι εγώ, χα χα χα, αχ καλό, το φυσάμε και οι δυο". Κι έτσι, από ένα εκ πρώτης όψεως οπορτουνίστικο και κραυγαλέα ανέμπνευστο τραγούδι πολιτικού σχολιασμού, το "Komasusu" μεταμορφώνεται σε ένα θαρραλέο αυτο-ξεμπρόστιασμα του Κωστή Μαραβέγια και των επιτυχημένων καλλιτεχνών της γενιάς του.

Καλώς ηρωοποιήθηκε από κάποιους, λοιπόν, ο καλλιτέχνης, αλλά για τους λάθος λόγους. Γιατί το να κριτικάρεις τον Τσίπρα σήμερα είναι το πιο εύκολο πράγμα. Αλλά το να εκθέτεις την κάλπικη περσόνα σου και να δηλώνεις έτοιμος να την αλλάξεις, ήταν, είναι, και θα είναι διαχρονικά, το δυσκολότερο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες