Επέστρεψα πριν λίγο από το σινεμά της γειτονιάς μου όπου παρακολούθησα την ταινία του Νίκου Καραπαναγιώτη "Πεθαίνω Για Σένα" με πρωταγωνίστρια την Ελένη Ράντου. Πρόκειται για κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού "Μαμά Μην Τρέχεις" που, απ' ό,τι άκουσα, γνώρισε μεγάλη επιτυχία.Δεν το περίμενα αλλά μου άρεσε αρκετά. Πρέπει να πω ότι είμαι μάλλον αρνητικά προκατειλημμένος απέναντι στον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς οι περισσότερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια (κυρίως κωμωδίες είναι η αλήθεια) με έχουν απογοητεύσει. Η συγκεκριμένη όμως μου φάνηκε αρκετά δουλεμένη και μου έδωσε την εντύπωση ότι απέχει μόλις ένα-δυο κλικ απ' το να είναι πολύ καλή. Σενάριο αρκετά προσεγμένο, αρκετά καλές ερμηνείες (η Ράντου, αν και δεν μου αρέσει, πολύ δυνατή) και σωστές δόσεις γέλιου και δακρύων. Βέβαια, υπάρχουν κι εδώ κάποια γνωστά κλισέ, όπως π.χ. οι γκεστ εμφανίσεις διαφόρων (Ζουγανέλης, Μπουλάς, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.ά.) αλλά είναι μια προσπάθεια που δείχνει ότι μπορούν να γίνουν κι εδώ καλά πράγματα. Κρατάω και την ατάκα: "Τελικά δεν έχει σημασία για ποιον πεθαίνεις αλλά για ποιον ζεις".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου