...and no religion too

Ανοίγω, που λέτε, την τελεώρα σήμερα το πρωί, για να χαζέψω λίγο όσο κρατάω τη μπέμπα για να ρευτεί, και πέφτω σε ντοκυμαντέρ στην ΕΤ-1 σχετικό με τον στίχο στη ροκ και ποπ κουλτούρα. Ελληνικής παραγωγής παρακαλώ, με την όλη επιμέλεια να έχει κάποιος κ. Γιώργος Σκεπάρνης (δεν τον γνωρίζω ούτε εξ ονόματος) και με τη συμμετοχή του Λάκη Παπαδόπουλου (αυτού με τα ψηλά ρεβέρ) στον σχολιασμό. "Ωραία" λέω μέσα μου, "θα περάσει όμορφα η ώρα". Αμ δε! Ας πούμε ότι προσπερνάμε τις αρκετές αστοχίες (π.χ. όταν γινόταν αναφορά στο πανκ, προβάλλονταν εικόνες των Black Sabbath και των Kiss) και το ότι τα σχόλια του Λάκη κάποιες φορές ήταν μάλλον άστοχα - έχουμε συνηθίσει άλλωστε στην Ελλάδα το να μην κάνει κάποιος σωστά τη δουλειά του. Αυτό που αντίκρυσα, όμως, όταν στην οθόνη προβάλλονταν σε ελληνική μετάφραση οι στίχοι του Imagine του John Lennon, με άφησε άφωνο. Στη θέση των λέξεων "and no religion too" υπήρχαν απλά τρεις τελείες! Τρεις τελείες! Ακριβώς: "..." Και αναρωτιέμαι: στην Ελλάς του 2010, είναι ακόμα ταμπού η οποιαδήποτε μη φιλική αναφορά στη θρησκεία; Εντάξει, το καταλαβαίνω να μην έχεις ενηλικιωθεί ακόμα και να πιστεύεις ότι αν αναφέρεις αυτό τον στίχο θα σε κάψει ο Θεός. Τουλάχιστον μην αναφερθείς καθόλου στο τραγούδι ρε παιδί μου! Μην το πετσοκόβεις, άστο! Μην αφήνεις τους άλλους να δουν πόσο υποκριτής είσαι! Σώνει και καλά να γίνεις ρόμπα;