Αν ακούς μουσική, αποκλείεται να μην ήρθες κάποια στιγμή "αντιμέτωπος" με τη μοναδική φωνή του Joe Cocker. Κι ακόμα κι αν δεν ανήκες στους φαν του, δεν γινόταν να μη βρεις πράγματα να αγαπήσεις στη δισκογραφία του. Για κάποιο λόγο ο Cocker ήταν για μένα κάτι σαν "παγκόσμια μουσική σταθερά", ένας καλλιτέχνης που μπορεί να μην παρακολουθούσα προσεχτικά αλλά που ένιωθα ότι θα είναι πάντα "εκεί". Τον αποχαιρετώ με το τελευταίο τραγούδι του που γούσταρα:
"...love is a gold mine, yeah!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου