Not-so-famous quotes

"Όταν έρθει ο θάνατος δεν θα είμαστε εκεί, και τώρα που είμαστε εδώ, δεν είναι ο θάνατος."

Επίκουρος

"Θέλω ισότητα για όλους. Εκτός από τους ρεπόρτερ και τους φωτογράφους!"

Mahatma Gandhi

Kill Μπήλιω

Με τον παραπάνω παραφρασμένο τίτλο γνωστής ταινίας του Tarantino αναφέρεται συχνά ο Φοίβος Δεληβοριάς στη δημοσιογράφο Μπήλιω Τσουκαλά, η οποία διατηρεί καθημερινή εκπομπή με τίτλο "Έχει Γούστο" (ΝΕΤ). Την παρακολουθώ αρκετά συχνά, καθώς πολλές φορές φιλοξενεί καλλιτέχνες που με ενδιαφέρουν και, γενικά, τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται είναι κάποιου επιπέδου, τουλάχιστον για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης.

Εκεί όμως που η Μπήλιω δίνει ρέστα είναι στις... "ατάκες", οι οποίες στο στόμα της μετατρέπονται σε φονικά όπλα. Ιδιαίτερα επιρρεπής σε "μαργαριτάρια", η ηρωίδα μας είναι σκέτη απόλαυση. Και όταν κάποιος επιδίδεται καιρό σε ένα σπορ, κάποια στιγμή αγγίζει το ζενίθ των δυνατοτήτων του. Κατά την άποψή μου, αυτό το πέτυχε την ημέρα που φιλοξένησε τον Γιώργο Κιμούλη. "Πώς θα ήθελες να πεθάνεις Γιώργο;" ρώτησε η παρουσιάστριά μας, για να πάρει την απάντηση: "Φαντάζομαι ότι δεν θα ήθελα να πεθάνω."

Κι εδώ κολλάει, ίσως, και κάτι που είπε η Αμερικανίδα συγγραφέας Anna Quindlen: "Δημοσιογράφος; Άλλες φορές είναι επάγγελμα και άλλες διάγνωση!"

Τ' Άη Γεράσιμου ανήμερα

Προχθές Δευτέρα γιόρταζε ο Άγιος Γεράσιμος, μεγάλη η χάρη του (που λέει ο λόγος) και αποφασίσαμε με τη σύζυγο να βολτάρουμε στην εμποροπανήγυρη που στήνεται τέτοιες μέρες έξω από τους απανταχού ναούς, έτσι για να μην ξεχνάμε και περί τίνος πρόκειται τελικά.

Περνώντας έξω από τον ναό, εκείνη αποφάσισε να ανάψει ένα κεράκι κι εγώ κάθισα απέξω να την περιμένω. Και να σου ένας παπάς να συνομιλεί με έναν τυφλό ο οποίος πουλούσε κεριά στα σκαλιά της εκκλησίας. Πλησιάζοντας, διαπίστωσα ότι ο σεβάσμιος ιερέας προσπαθούσε να διώξει τον φουκαρά που πάλευε για το μεροκάματο. Βλέπετε, λίγο πιο πάνω υπήρχε το "επίσημο" κατάστημα και ο τυφλός χάλαγε την "πιάτσα" μιας και ήταν αρκετοί που αγόραζαν από αυτόν. Τι κι αν προσπαθούσε να εξηγήσει στον παπά. "Τι θα πάω πίσω στην οικογένεια το βράδυ πάτερ;" Μάταιος κόπος. Αλλά δεν ήξερε, δεν ρώταγε;

Στη συνέχεια της βραδιάς, βρεθήκαμε σε κινηματογραφική αίθουσα του Village στο Παγκράτι για να παρακολουθήσουμε τη νέα ταινία του πολυαγαπημένου μου Woody Allen (γνωστός αθεϊστής, ξέρετε: του Διαβόλου) με τίτλο Vicky Cristina Barcelona. Εξαιρετικό φιλμ, σε μεγάλη φόρμα ο παππούς και σπουδαία ερμηνεία από την Penelope Cruz που ίσως της αποφέρει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Περί τέχνης

Ένα αγαπημένο μου θέμα συζήτησης με φίλους και γνωστούς είναι "ο σκοπός της τέχνης". Έχω ξοδέψει ατέλειωτες ώρες ανταλλάσσοντας απόψεις και θέτοντας ερωτήματα που, όπως πάντα, μένουν τελικά αναπάντητα καθώς κανείς δεν υποχωρεί από τη θέση του για να δεχτεί μια άλλη άποψη.

Πρέπει η τέχνη να έχει έναν απώτερο στόχο; Πρέπει να προκύπτει ένα "ηθικόν δίδαγμα"; Ο καλλιτέχνης το κάνει για τον εαυτό του ή για τους άλλους; Πώς φτιάχνεται εντέλει το ραγού; Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα τα οποία σίγουρα ένα ποστ σαν αυτό εδώ ούτε φιλοδοξεί ούτε και μπορεί να απαντήσει. Πάντως, στο παρακάτω βίντεο, υπάρχει μια άποψη από έναν καλλιτέχνη που σέβομαι ιδιαίτερα. Απολαύστε!

Happy birthday Dr Winston O'Boogie!

Σαν σήμερα, πριν από 68 χρόνια, γεννιόταν στο βομβαρδιζόμενο από τους Γερμανούς Λίβερπουλ, ο John Lennon. Μαζί με άλλους τρεις συμπατριώτες του, έμελλε να χαράξει μία χρυσή καλλιτεχνική τροχιά τα χρόνια του '60 και του '70, για να βρει τραγικό θάνατο στο κατώφλι της δεκαετίας του '80 από το χέρι ενός θαυμαστή.

Η προσωπικότητά του εξακολουθεί να απασχολεί την επικαιρότητα ακόμα και σήμερα. Ένας από τους πρώτους βιογράφους των Beatles, ο Philip Norman, έγραψε μία νέα βιογραφία με τίτλο "John Lennon: The Life" η οποία ήδη προκαλεί σάλο καθώς ασχολείται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του εκλιπόντος και υποστηρίζει την άποψη ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Περισσότερα για αυτό αλλά και μεγάλο αφιέρωμα στον Lennon προσεχώς.
Σε λίγες ημέρες, κάποια σκίτσα του (μεταξύ αυτών και κάποια ερωτικά) θα παρουσιαστούν σε γκαλερί του Manhattan. Πρόκειται για τα ίδια σκίτσα που η Scotland Yard είχε κατασχέσει ως "πορνογραφικά" το 1970. Πώς αλλάζουν οι καιροί...

Φτου!

Διαβάζω από την εφημερίδα Πρώτο Θέμα (7 Σεπτεμβρίου 2008) ένα άρθρο με τίτλο "Τι είναι η βασκανία;", από τη στήλη "Αγγίγματα Ψυχής" του Βασίλη Αποστόλου. Μεταξύ άλλων αναφέρονται και τα εξής ενδιαφέροντα: "[...] Είπαμε ότι οι πατέρες της Εκκλησίας μας αποδίδουν το μάτι σε "δαιμόνιο". Αυτός που ματιάζει έχει "δαιμόνιο". Ακούγεται βαρύ αλλά έτσι είναι. [...] Αυτός που ματιάζει συνήθως απέχει από την Εκκλησία. Δεν εξομολογείται, δεν κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, δεν κάνει τον σταυρό του ή, τέλος πάντων, ανήκει στο Σώμα της Εκκλησίας αλλά δεν μετέχει συνειδητά στα μυστήριά της. [...]"


Αναρωτιέμαι πόσους και ποιους μπορεί να πείσει μια τέτοια εξωφρενική θέση στην εποχή μας. Τη στιγμή που ο κόσμος τρέχει με χίλια, η Εκκλησία της Ελλάδος μιλάει για πράγματα που ούτε για παραμύθια δεν τα λες. Η συγκεκριμένη άποψη είναι ένα μικρό μόνο δείγμα του πόσο πίσω έχουν μείνει. Στην ανθρώπινη ιστορία είναι πολλές οι θρησκείες που έσβησαν γιατί δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στα εκάστοτε νέα δεδομένα. Είναι θέμα χρόνου να συμβεί και για αυτούς. Το ερώτημα είναι τι θα σερβιριστεί στη θέση τους.