Και ποιος δεν έχει τραγουδήσει το "Φλασάκι" ή το "Μπανάκι Μανάκι", με κιθάρες, σε κάποια παραλία... Κι όμως, εγώ πάντα είχα στο νου μου τον Σάκη Μπουλά πιο πολύ ως ηθοποιό. Πρέπει να τον πρωτοείδα στα
Κουφώματα, με τον Γιάννη Ζουγανέλη, τέλη της δεκαετίας του '80 και μετά στο
Απίστευτα Κι Όμως Ελληνικά. Τον απόλαυσα, όμως, και τον παραδέχτηκα πραγματικά ως αμνησιακό τύπο στις
Σαββατογεννημένες. Κι επειδή έχω βαρεθεί να ακούω ότι τους καλλιτέχνες τους δικαιώνει ο χρόνος, να πω ότι για μένα ο Μπουλάς δικαιωνόταν κάθε στιγμή που έκανε κάποιον από εμάς να γελάσει...
* Φωτογραφία από
εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου