Στη μαύρη λίστα δεν μπαίνουν οι άνθρωποι αλλά τα... "μαργαριτάρια" τους.
"Ακόμα, στην ανθρώπινη κατάσταση υπάρχουν και άλλοι, συμπληρωματικοί μηχανισμοί για να βιώνει κανείς τη ζωή, όπως η ενόραση ή η διαίσθηση, ας πούμε. Και όπως π.χ. σε μένα δόθηκαν –γονιδιακά– τα στραβά πόδια, σε κάποιους άλλους δόθηκε μεγαλύτερη ευαισθησία στη λειτουργία των συμπληρωματικών αυτών μηχανισμών. Έχω μάλιστα παρατηρήσει κάνοντας, ατύπως, μια στατιστική δική μου, πως η ευαισθησία αυτή ίσως έχει να κάνει με την ομάδα αίματος. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι συνάνθρωποι που δηλώνουν ότι κατέχουν τις σχετικές ικανότητες, έχουν ομάδα μηδέν ρέζους αρνητικό."
Όταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μιλάει για τέτοια θέματα μέσα από τα τραγούδια του, συνήθως βρίσκει τη χρυσή τομή - άλλωστε στην τέχνη όλα επιτρέπονται. Όταν, όμως, τα λέει στις συνεντεύξεις του (στον Χρήστο Διαμαντή, The Paper της Athens Voice, 4/6/2014), καταντάει λιγάκι πιο γραφικός από όσο, φαντάζομαι, θα ήθελε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου