Ένα αντίο στον Robin Williams (1951-2014)

Δεν είμαι σίγουρος πότε τον πρωτοπήρα χαμπάρι (πιθανότατα με το Καλημέρα Βιετνάμ, μια ταινία που τότε δεν καταλάβαινα), με σφράγισε, πάντως, κυριολεκτικά με το Ο Κύκλος Των Χαμένων Ποιητών, ένα φιλμ που, μαζί με τα αδέρφια μου, βλέπαμε καθημερινά για εβδομάδες, κάπου εκεί στις αρχές των '90s. Η παρουσία του έφτανε για να παρακολουθήσω την οποιαδήποτε ταινία και οι μιμήσεις του σε βίντεα του YouTube αποτελούσαν πάντα καταφύγιο σε στιγμές που χρειαζόμουν αποφόρτιση. Ο Williams, πέρα από σπουδαίος ηθοποιός, ήταν δικός μου άνθρωπος - και για πολλούς της γενιάς μου, φαντάζομαι. So long, oh Captain, my Captain...