Τους Hooverphonic δεν τους παρακολουθούσα ποτέ και ήξερα μόνο την επιτυχία τους "Mad About You" (αυτή που ξέρουν όλοι, δηλαδή). Όταν μου έλαχε να κάνω μια συνέντευξη μαζί τους, σκέφτηκα ότι τουλάχιστον θα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω εκείνη την ωραία τραγουδίστρια που είχαν. Έλα, όμως, που η ξανθούλα Geike Amaert δεν είναι πια μαζί τους... Αλλά ούτε και η αντικαταστάτριά της, η Noemie Wolfs, υπάρχει πια στο Hooverphonic-ό κάδρο, αφού την κοπάνησε πέρυσι. Κάπως έτσι, η αποστολή μου έμοιαζε ολοένα και περισσότερο με αγγαρεία, ειδικά αφού θα γινόταν την επομένη της επιστροφής μου από την μαγική Βερολινοχώρα, και με το άγχος να προλάβω μετά και την συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου στο Καλλιμάρμαρο.
Τελικά, ο Alex Callier και ο Raymond Geerts ήταν τόσο ωραίοι, άνετοι και ειλικρινείς, που πέρασα μαζί τους ένα σούπερ μισάωρο, αγναντεύοντας την Αθήνα από την ταράτσα του ξενοδοχείου President. Ένιωσα πραγματικά ότι θα μπορούσα να τους ρωτήσω το οτιδήποτε - αλλά πρόλαβα να ρωτήσω μόνο όσα βρίσκετε
εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου