Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Περί απαγόρευσης του καπνίσματος

Κατέβηκα προχτές, 1 Ιουλίου, για κάτι δουλειές στο κέντρο της Αθήνας και είδα, για πρώτη φορά, παρέες υπαλλήλων τραπεζών και καταστημάτων να καπνίζουν έξω από τους χώρους εργασίας τους, στα πεζοδρόμια. Ήταν η πρώτη μέρα απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους.
Δεν καπνίζω ούτε έχω καπνίσει ποτέ. Δεν ξέρω καν τη γεύση του τσιγάρου ούτε την απόλαυση που χαρίζει σε όσους εξασκούν αυτή τη συνήθεια. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν μου αρέσουν και πολύ τέτοιες απαγορεύσεις. Μπορεί να με συμφέρει το συγκεκριμένο μέτρο αλλά θα προτιμούσα να είχε φτάσει η κοινωνία στην οποία ζω στο σημείο να βάζει μόνη της τα όρια σε τέτοια θέματα.

Στα 31 χρόνια ζωής μου, δεν συνάντησα ποτέ, απ' όσο θυμάμαι, κάποιον καπνιστή που να ενδιαφερόταν για το αν ενοχλούμαι από τον καπνό του. Κανένας δεν άφησε το τσιγάρο του
σκεπτόμενος πόσο βλάπτει τους μη καπνιστές (κάτι που αποδεδειγμένα συμβαίνει). Οι καπνιστές, όλα τα προηγούμενα χρόνια καταπίεζαν τους υπόλοιπους. Δυστυχώς, ήρθε η ώρα να βρεθούν στην ίδια θέση...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς! Τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ που ανήκω, όπως κι εσύ, στην σπάνια συνομοταξία των ανθρώπων της γενιάς μας που δεν έχουν καπνίσει ποτέ στη ζωή τους...

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ gazakas:
Καλώς τον! Μήπως δεν είμαστε και τόσο σπάνια συνομοταξία; :)

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Μην το λες αυτό, γιατί υπήρχαν χώροι που εμείς οι καπνιστές δεν καπνίζαμε ούτως ή άλλως... Μπορώ να σου αναφέρω πολλά σημεία που απαγορευόταν το κάπνισμα, ακόμα και σε εστιατόρια που είχαν ήδη χωρίσει τους χώρους για καπνίζοντες και μη. Δεν είμαι αντίθετη με τα μέτρα, είμαι αντίθετη με τον τρόπο που τα έφτιαξαν και περισσότερο μου φαντάζουν ρατσιστικά παρά ότι νοιάζονται για την υγεία μου. Την καλησπέρα μου!

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ stavroulazerva:
Αγαπητή Σταυρούλα, δυστυχώς βρισκόμαστε στην Ελλάδα... Ένα μέτρο που είναι στη σωστή κατεύθυνση, εδώ εφαρμόζεται με τελείως λάθος λογική. Το έχουμε ξαναδεί το έργο και σίγουρα θα το ξαναδούμε πολλάκις...

Ανώνυμος είπε...

Αν ο ρατσισμός μου εξασφαλίζει καλή υγεία τον προτιμώ.
Μακάρι να ήταν έτσι ο ρατσισμός σε όλα τα πράγματα.

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

@ ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ:
Καλώς τον! Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο έτσι ώστε και την υγεία μας να έχουμε και τον ρατσισμό να αποφύγουμε...

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες