"Της δικαοσύνης ήλιε νοητέ..."

Μια από τις πρώτες - ίσως η πρώτη - μουσικές αναμνήσεις μου είναι από το Αμβούργο της, τότε Δυτικής, Γερμανίας, κάπου μεταξύ 1982 και 1984. Εγώ είμαι καθισμένος στο πάτωμα, ζωγραφίζοντας ή παίζοντας, και ο πατέρας μου, καθισμένος στον καναπέ μπροστά μου, μού τραγουδάει το Της Δικαιοσύνης, το Ενα Το Χελιδόνι και τα υπόλοιπα τραγούδια του Θεοδωράκη που έχουν συνδεθεί άρρηκτα με τη σημερινή επέτειο. Κάθε τέτοια μέρα η εικόνα αυτή επανέρχεται, μαζί και η επιθυμία να ακούσω αυτά τα τραγούδια...