Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική και το θέατρο. Έκανε πλούσιες καλλιτεχνικές σπουδές, σε Αθήνα και Λονδίνο, αλλά φοίτησε και στη Φιλοσοφική Σχολή. Έχει συνεργαστεί, στη σκηνή και στο στούντιο, με καλλιτέχνες όπως η Μαρία Φαραντούρη, η Δήμητρα Γαλάνη, η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Μανώλης Φάμελλος, και έχει συμμετάσχει σε παιδικές παραστάσεις. Είναι μέλος της ομάδας "Heroes - A Tribute To David Bowie", και έχει παρουσιάσει, μαζί με τη Nalyssa Green και τη Sugahspank!, τη σειρά συναυλιών "A Tribute To Leonard Cohen". Διδάσκει σύγχρονο τραγούδι και ορθοφωνία στο Ωδείο Τέχνης Γ. Φακανά.
Η προσωπική της δισκογραφική διαδρομή ξεκίνησε στην εκπνοή του 2015, με την κυκλοφορία του EP Dragons. Το 2021 κυκλοφόρησε το σινγκλ "In The Rain", ενώ το 2022 ακολούθησαν τα "Για Σένα", "Do I Do" (ένα από τα υποψήφια τραγούδια για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στη Eurovision), "Ένα Καλοκαίρι" (μαζί με τον Dim Zach), "About You", και "A Little Respect" (μαζί με τον ThroDef). Τον περασμένο Μάρτιο η καλλιτέχνις δημοσιοποίησε το μίνι άλμπουμ Fall In Your Sky, ενώ η πιο πρόσφατη κυκλοφορία της είναι το "Έλα Μια Νύχτα", μια διασκευή της παλιάς επιτυχίας της Αλέξιας.
Την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου, η Lou Is θα εμφανιστεί ζωντανά στο BackdooR Athens (Σαρρή 39, Αθήνα), παρέα με τη Mary Sunshine, σε μια βραδιά με guilty pleasures από την ελληνική και διεθνή ποπ και ντίσκο σκηνή. Ως σημερινή φιλοξενούμενη της στήλης, αποκαλύπτει και σχολιάζει τα αγαπημένα της άλμπουμ.
-----
1. The Best Of Joan C. Baez - Joan Baez (1977)
Ήμουν 11 χρονών και κάθε βράδυ κοιμόμουν ακούγοντας αυτό το άλμπουμ. Η φωνή της σαν γάργαρο νερό, οι ιστορίες της, οι μελωδίες της, με έκαναν να ονειρεύομαι, να χαλαρώνω και να φτιάχνω δικές μου ιστορίες.
2. The Future - Leonard Cohen (1992)
Οι γονείς μου λάτρευαν τον Leonard Cohen, με αποτέλεσμα να είναι από το πια βασικά ακούσματα της παιδικής μου ηλικίας. Συνόδευε ταξίδια, βράδια στο σπίτι, και πολλές άλλες οικογενειακές στιγμές.
"Waiting for the miracle" ακόμα...
3. Falling Into You - Celine Dion (1996)
Πόσο αγαπώ αυτήν τη γυναίκα δεν περιγράφεται. Ακούγοντας το άλμπουμ αυτό πάθαινα απανωτά σοκ με τη φωνή της. Τραγουδούσα συνεχώς μαζί της, προσπαθώντας να τη μιμηθώ. Με έχει επηρεάσει βαθιά και συγκινούμαι σαν κοριτσάκι κάθε φορά που τη βλέπω.
4. Tapestry - Carole King (1971)
Μου την έμαθε η δασκάλα μου, η Κάρεν Σόλομον, και την ευγνωμονώ και γι’ αυτό, μεταξύ άλλων. Μεγάλη καλλιτέχνιδα, με εκπληκτικά τραγούδια, που αποτέλεσαν σχολείο για μένα ως ερμηνεύτρια.
5. Το Χαμόγελο της Τζοκόντας - Μάνος Χατζιδάκις (1965)
Δεν υπάρχουν λόγια αντάξιά του. Είναι η ομορφιά της μουσικής, η ομορφιά του κόσμου όλου. Την ημέρα που πέθανε ο Μάνος Χατζιδάκις, γυρίζοντας σπίτι από το σχολείο, άκουσα να παίζει ο δίσκος από μακριά. Μπήκα στο σπίτι και βρήκα τον πατέρα μου να κλαίει ακούγοντάς τον στη διαπασών.
6. Grace - Jeff Buckley (1994)
Υπέροχα σπαρακτικός, λυρικός, δυναμικός Jeff Buckley. Ακούω το άλμπουμ στο repeat και θλίβομαι που αυτός ο απίστευτος μουσικός δεν πρόλαβε να μας δώσει κι άλλα.
7. High As Hope - Florence And The Machine (2018)
Η Florence είναι η μεγάλη αγάπη της ενήλικης μουσικής μου ζωής. Νοιώθω πως όσα δεν καταφέρνω να γράψω τα γράφει αυτή και μετά με καλεί να τα τραγουδήσουμε και να τα ξορκίσουμε παρέα. Ειδικά το High As Hope το έχω ακούσει ολόκληρο εκατοντάδες φορές και κάθε του λέξη με ανατριχιάζει.
8. In Rainbows - Radiohead (2007)
Θα μπορούσα να διαλέξω σχεδόν οποιοδήποτε άλμπουμ των Radiohead, αλλά με αυτό κόλλησα νομίζω λίγο περισσότερο. Κυκλοφόρησε την περίοδο που ζούσα στο Λονδίνο και συνόδευε με μια πειραματική, πολύπλοκη και περίτεχνη μουσικά και ενορχηστρωτικά μελαγχολία την καθημερινότητά μου, όντας ταυτόχρονα πανέμορφο και μαγευτικό.
9. The Joshua Tree - U2 (1987)
Λατρεύω τους U2. Όταν τους ακούω, όταν βλέπω συναυλίες τους, και σίγουρα όταν βρέθηκα κι εγώ σε μία, μου ανοίγουν την όρεξη για ζωή, δημιουργία και μουσική. Στο άλμπουμ αυτό περιέχονται τα 3 πιο αγαπημένα μου κομμάτια τους: "With Or Without You", "Where The Streets Have No Name" και "Still Haven’t Found What I’m Looking For".
10. Homogenic - Bjork (1997)
Τι καλλιτέχνιδα, τι φωνή, τι δημιουργικότητα! Η ανακάλυψη της εφηβείας που συντάραξε τα δεδομένα της μουσικής μου πραγματικότητας. To "Jóga" παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου