Ο Γιάννης Ταυλάς είναι τραγουδοποιός, συνθέτης, ενορχηστρωτής, πολυοργανίστας, εκπαιδευτικός και παραγωγός.
Γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα, και μεγάλωσε στον Πειραιά. Ξεκίνησε μουσικές σπουδές από μικρή ηλικία, και διαθέτει πτυχία αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας, και διπλώματα κλασικής κιθάρας και σύνθεσης. Έχει γράψει έργα συμφωνικής μουσικής, μουσικής δωματίου, έργα για κιθάρα και πιάνο, καθώς και κύκλους τραγουδιών. Έχει επίσης εργαστεί για το θέατρο, ως συνθέτης αλλά και ως περφόρμερ. Είναι ιδρυτικό μέλος της Alcedo Folk Band από το 2018, μαέστρος της Ανοιχτής Ορχήστρας από το 2021, και εργάζεται στη μουσική εκπαίδευση από το 2010.
Η προσωπική του δισκογραφία περιλαμβάνει μέχρι στιγμής τα άλμπουμ Τέσσερεις Τριλογίες (2021) και Τραγούδια Μίας Χρήσης (2023). Σε ηχογραφήσεις έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Κότσιρας, Λεωνίδας Μπαλάφας, Φοίβος Δεληβοριάς, Παντελής Κυραμαργιός κ.ά.
Την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Ταυλάς θα εμφανιστεί στη μουσική σκηνή Σφίγγα (Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής, είσοδος από πεζόδρομο Κιάφας 13), παρέα με τον μουσικό και φίλο του Τάσο Δερέσκο, για να παρουσιάσουν τη μουσικοθεατρική παράσταση "Κιθάρα VS Μπουζούκι", που θα είναι γεμάτη χιούμορ, τραγούδια και αναπάντεχες εκπλήξεις.
Με αυτά ως αφορμή, ο Γιάννης Ταυλάς φιλοξενείται στο σημερινό Gimme 10, και αποκαλύπτει τα αγαπημένα του ελληνικά άλμπουμ των '70s.
-----
Δυσκολεύομαι να απαντήσω σε τέτοιες ερωτήσεις γιατί ψυχαναγκάζομαι έντονα. Πώς είναι δυνατόν να πω μόνο 10(!) αγαπημένους δίσκους, από τόσους πολλούς που μου αρέσουν;! Οπότε αποφάσισα να βάλω κάποιους περιορισμούς στον εαυτό μου για να μην τρελαθώ. Σας παραθέτω τους 10 αγαπημένους μου ελληνικούς δίσκους που βγήκαν τη 10ετία του '70, που θεωρώ ότι είναι γενικά η Χρυσή εποχή του βινυλίου και του μουσικού άλμπουμ ως έργο τέχνης.
1. Ο Μεγάλος Ερωτικός - Μάνος Χατζιδάκις (1972)
Η ευαισθησία του συγκεκριμένου δίσκου όσον αφορά το σύνολο του στίχου, της μουσικής, της ενορχήστρωσης και των ερμηνειών είναι απαράμιλλης ομορφιάς.
2. Διόνυσε Καλοκαίρι Μας - Σταύρος Ξαρχάκος (1972)
Σε αυτόν τον δίσκο νιώθω ότι ο κύριος Ξαρχάκος βρίσκει ένα πιο προσωπικό ύφος, με μία μίξη λαϊκού, παραδοσιακού αλλά και ροκ ήχου. Με καταπληκτικές ερμηνείες του Νίκου Ξυλούρη.
3. Τα Τραγούδια Του Δρόμου - Μάνος Λοΐζος (1974)
Κάθε τραγούδι σε αυτόν τον δίσκο είναι μια ξεχωριστή ιστορία, που μοιάζει να τις έχει στοιχειοθετήσει ο κουλ θείος σου, για να σου μάθει πέντε πράγματα για τη ζωή.
4. Θητεία - Γιάννης Μαρκόπουλος/Μάνος Ελευθερίου (1974)
Ένα έργο σε 9 μέρη, που έχει επικές διαστάσεις σε βάθος, τραγουδάς τα "Μαλαματένια Λόγια" και νοιώθεις ότι απαγγέλεις όλον τον 20ό αιώνα της Ελλάδας.
5. Καπνισμένο Τσουκάλι - Χρήστος Λεοντής, Γιάννης Ρίτσος (1975)
Συγκλονιστικό έργο, από όλες τις απόψεις. Ο Λεοντής έφτιαξε ένα από τα πιο ολοκληρωμένα άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφίας. Οι φωνές του Ρίτσου και του Ξυλούρη είναι πολιτιστική κληρονομιά. Το θεωρώ λαϊκό ορατόριο, που στέκεται δίπλα από το Άξιον Εστί της προηγούμενης δεκαετίας, των Μίκη Θεοδωράκη και Οδυσσέα Ελύτη.
6. Αχαρνής - Διονύσης Σαββόπουλος (1976)
Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο πρωτότυπα έργα της ελληνικής δισκογραφίας. Ένα σύγχρονο μιούζικαλ, πάνω σε μια ελεύθερη απόδοση του έργου του Αριστοφάνη, με ανεξάντλητα ευρήματα του Διονύση Σαββόπουλου.
7. Είμαι Ένας Φτωχός Και Μόνος Καουμπόι - Λουκιανός Κηλαηδόνης (1978)
Ο Λουκιανός με αυτόν τον δίσκο εδραιώνει το ύφος του ως τραγουδοποιός. Αρκετά πρωτότυπος, και ευχάριστος όσο τίποτα άλλο, γίνεται μπαμπάς πολλών μετέπειτα τραγουδοποιών.
8. Φλου - Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα (1978)
Αν έπρεπε να δείξω σε κάποιον έναν και μόνο έναν ελληνικό δίσκο Ροκ αυτόν θα διάλεγα.
9. Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς - Νίκος Ξυδάκης/Μανώλης Ρασούλης (1978)
Πιστεύω ότι αυτός ο δίσκος είναι ο πρώτος που βγήκε σε αυτό το ύφος που λίγο πολύ αργότερα από τους κόλπους του βγήκαν οι Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας, Ορφέας Περίδης και άλλοι. Επίσης εδώ έχουμε πρώτη φορά την φωνή του Παπάζογλου σε πιο λαϊκά τραγουδίσματα. Σπουδαία φωνή.
10. Ο Σταυρός Του Νότου - Θάνος Μικρούτσικος/Νίκος Καββαδίας (1979)
Επίσης καινοτομία στην ελληνική δισκογραφία αυτή η δουλειά. Ο Μικρούτσικος γράφει τραγούδια χωρίς ρεφραίν, που μέσα από αυτά νιώθεις να περνάει όλος ο συναισθηματικός πλούτος των στίχων του Καββαδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου