Κάνεις υπομονή για χρόνια. Ακολουθείς ένα προδιαγεγραμμένο μονοπάτι, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή, όταν δε θα σε βλέπουν, θα καταφέρεις να ξεστρατίσεις, να την κάνεις για εκεί που θες. Κι εκεί που είχες αρχίσει να πιστεύεις ότι αυτή η ευκαιρία δεν θα σου δωθεί ποτέ, ξαφνικά όλα έρχονται να μπουν σιγά σιγά στη θέση τους. Στη θέση που εσύ ήθελες πάντα να έρθουν. Και τότε χάνεις τον ύπνο σου. Ξυπνάς μέσα στη νύχτα και δε μπορείς να σταματήσεις το μυαλό σου από το να ακολουθεί τους δικούς του δρόμους. Στο κατώφλι της πραγματοποίηση του μεγαλύτερου ονείρου σου, θυμάσαι το τραγούδι:
"Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο..."
* Φωτογραφία από http://bintal3raq.blogspot.com/2007/10/sleepless-in.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου