Πέρασαν τα χρόνια, κάποια στιγμή ο καταναγκασμός του σχολείου τελείωσε. Οι σπουδές ήταν διαφορετική υπόθεση: δεν ήσουν υποχρεωμένος να είσαι πάντα εκεί, υπήρχε μια ελευθερία και μια "ισότητα" με τους "μεγάλους". Ο Σεπτέμβριος ήταν και πάλι, όμως, ένα ξεκίνημα: επιλογή μαθημάτων, καινούρια τετράδια και γραφική ύλη, στόχοι και σχέδια: τι θα παρακολουθήσω, ποια πρέπει/θέλω να περάσω... Και το σημαντικότερο: με τι θα καταπιαστώ στον ελεύθερο χρόνο μου, τι θα φτιάξω, τι θα ξεκινήσω;
Έπιασα τα 41, και, καλώς ή κακώς, δεν θυμάμαι χρονιά χωρίς εξεταστική Σεπτεμβρίου, χωρίς ανανέωση εγγραφής, χωρίς το νέο ξεκίνημα να έρχεται μετά τις ζεστές μέρες του Αυγούστου. Ακόμα και η "δουλειά" που αναπάντεχα μου ανατέθηκε πριν δύο χρόνια, σε αυτόν τον περιοδικό κύκλο εντάσσεται. Η επίσημη αλλαγή χρονιάς, τον Γενάρη, είναι απλώς μια ευκαιρία για γιορτή και ανταλλαγή δώρων: δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα, πέρα από την ημερομηνία που πρέπει να συνηθίσω να γράφω αλλιώς.
Η νέα χρονιά ξεκινά πάντα τον Σεπτέμβρη. Φέτος με νέα καθήκοντα, με νέα σχέδια, με νέες ιδέες και καινούριες προκλήσεις.
Στο κυνήγι τους, λοιπόν, κι ας ξέρω ότι τα περισσότερα θα 'ρθουν του χρόνου τέτοιον καιρό να μου χτυπήσουν τον ώμο παραπονεμένα.
* Φωτογραφία από εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου