Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

Gimme 10: Οι επιλογές των Countown

Οι Countown είναι μία ελληνόφωνη nu metal μπάντα από την Αθήνα.

Η πορεία τους ξεκίνησε το 2011, και η σημερινή σύνθεσή τους περιλαμβάνει τους Γιώργο Αρχοντούλη (φωνή, κιθάρα, samples), Σπύρο Σταυράγγελο (κιθάρα), Κυριάκο Ιγγλέση (μπάσο, φωνή), και Μάκη Αλιφραγκή (τύμπανα).

Η συναυλιακή τους παρουσία είναι πλούσια, και περιλαμβάνει συμμετοχές σε φεστιβάλ, support στην περιοδεία για τα εικοσάχρονα των Υπογείων Ρευμάτων, και εμφανίσεις σε ιστορικούς χώρους. Το 2015 βραβεύτηκαν ως η καλύτερη μπάντα, ανάμεσα σε 29 συμμετοχές, στην 80ή Δ.Ε.Θ. της Helexpo.

Η δισκογραφία τους περιλαμβάνει μέχρι στιγμής τα άλμπουμ Μουσική Πορνεία (2015) και Αέναος Κύκλος (2017), καθώς και τα σινγκλ "Χαιρεκακία" (2020) και "Κόσμος Τοξικός" (2021). Πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους είναι το τραγούδι "Vrikolakes" (2023), το οποίο αποτελεί προπομπό του τρίτου στουντιακού δίσκου τους, που θα κυκλοφορήσει εντός του 2024 και θα έχει τον τίτλο Χαιρεκακία.

Με αυτή την αφορμή, οι Countown είναι οι σημερινοί μας φιλοξενούμενοι, και σχολιάζουν παρακάτω δέκα από τα αγαπημένα τους άλμπουμ.

-----

1. Iowa - Slipknot (2001)
Ό,τι πιο σκληρό και καινοτόμο σε ήχο και στίχο, το οποίο είχε ανάγκη η εποχή τότε και δεν το ήξερε.

2. Chocolate Starfish And The Hot Dog Flavored Water - Limp Bizkit (2000)
Ένα άλμπουμ game-changer για την εποχή. Κάθε κομμάτι μοντέρνος fat American ήχος. Η απόλυτη groove αίσθηση, καθαριστικά ριφ που μιλάνε.

3. Around The Fur - Deftones (1997)
Η αίσθηση της ατμόσφαιρας σε συνδυασμό με την έκφραση, άλλοτε με οργή άλλοτε με μελωδία, σε συνδυασμό με χαοτική απόδοση στίχων σε έναν μασίφ για την εποχή ήχο.

4. Wisconsin Death Trip - Static X (1999)
Ατόφιο "γκρουβάτο, μπιτάτο, τσιτωμένο", με industrial υπόκρουση nu metal, με απλές, βατές, πανέξυπνες συνθέσεις.

5. Take A Look In The Mirror - Korn (2003)
Η οργή, ο πόνος, η έκφραση, η αντίδραση, η εξιλέωση της ψυχής, ο όγκος, το βάρος και ιδιαιτερότητα του ήχου σε ξετινάζουν σε αυτό το άλμπουμ.

6. Break The Cycle - Staind (2001)
Ήχος ογκώδης, παραφωνία στα καθαριστικά ριφ και σε συνδυασμό με τη γκρούβα δημιουργείται μια ατμόσφαιρα που σου κάνει παρέα τις δύσκολες στιγμές. Στίχος που αν είσαι στα πατώματα σε πάει πιο κάτω να πάρεις φόρα να ανέβεις ψηλά. Εναλλακτικό, βαρύ και ποιοτικό.

7. The War Of Art - American Head Charge (2001)
Ένα άλμπουμ masterpiece -από πού να αρχίσεις; Ηχητικά, στιχουργικά, πανέξυπνες συνθέσεις με ποικιλία ρυθμών. Ο Κάμερον σαν frontman είναι ένας από τους καλύτερους, και σαν performer στα live σε βάζει στο πετσί των θεμάτων των τραγουδιών με το attitude που τον διακατέχει. Γενικά, γίνεται ένας πόλεμος της τέχνης -όπως και ονομάζεται!

8. Roots - Sepultura (1996)
Τι να πούμε για ένα πάναπλο ριφ που άλλαξε ζωές, για ήχους παραδοσιακούς, για στίχο δυναμίτη, τύμπανα που σκοτώνουν -αυτά είναι λίγα για αυτό το άλμπουμ. Ένας μασίφ δίσκος, που πρέπει να τον έχεις ακούσει ολόκληρο για το βιογραφικό σου.

9. Through The Ashes Of Empires - Machine Head (2003)
Ένα άλμπουμ που το πίνεις στο ποτήρι. Τραγουδάρες, ριφάρες, στιχάρες, και τύμπανα που σε στέλνουν στο ωδείο! Μετά από τόσα χρόνια, ακόμα παλεύω να παίξω το "Imperium" στην κιθάρα και να τραγουδήσω όπως ο Flynn.

10. Vulgar Display Of Power - Pantera (1992)
Άλμπουμ - σχολή για τα επόμενα 20-30 έτη από τη δημιουργία του -αυτό και μόνο! 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι... "300" ηρωικοί αναγνώστες